اثرات نیایش و دعا بر بهداشت روان

به گزارش جایگاه خبر، نیایش یکی از قدیمی‌ترین روش‌های ارتباط با خداوند در ادیان الهی بوده است.

اگرچه شکل و نوع نیایش در ادیان توحیدی متفاوت است، اما همواره در هر شکل مورد حمایت و تأکید بوده است. نیایش ممکن است تنها چند کلمه یا جمله باشد و چند ثانیه بیشتر طول نکشد و یا ممکن است زمان زیادی را به خود اختصاص دهد. به هرحال تأثیرات این کلمات پایا و طولانی است. فرد از طریق نیایش خود را به هستی برتر و نامتناهی، به منبع و نهایت توانایی و عشق پیوند می‌زند، بهترین ها را درخواست می‌کند و دستخوش رشد و شکوفایی می‌شود.

انسان از طریق نیایش نیکی ها و خوبی ها را از خداوند درخواست می کند و عهدی برای بهتر بودن و دگرگونی را با خود می بندد.

نیایش شخص را به داشتن زندگی بهتر امیدوار می‌سازد، به او توان و روحیه حرکت می دهد و راه را برای وی معلوم می‌سازد و در نتیجه مانع ناامیدی و دلسردی است.

نیایش علاوه بر ایجاد پیوندی با خداوند متعال موجب تخلیه هیجانی می‌شود و فرد در این فرآیند از بسیاری از استرس ها و دل نگرانی ها رها می شود.

در نتیجه نیایش فرد به گناهان و بزرگی خدا اعتراف کرده و صمیمیت او با خداوند افزایش می یابد. همین صمیمیت موجب می شود فرد احساس کند از طرف یک منبع قوی و یکتا و فوق همه نیروها حمایت می شود. این مسأله ناخواسته آرامش و اطمینان قلبی را به ارمغان می آورد.

پژوهشگران معتقدند که نیایش می تواند موجب تقویت اعتماد به نفس، ثبات عاطفی، بهبود روانی و رضایت از زندگی افراد شود.

نیایش و خواستن خیر برای دیگران، انسان را آگاه می‌کند و دنیای او را سالم تر و انسانی تر می‌کند. بنابراین به تدریج از خودمان فراتر می‌رویم و برای بهتر شدن جهان تلاش می‌کنیم.

داشتن نیایش صبحگاهی حتی برای چند ثانیه موجب می شود که روز خود را با انرژی مضاعف و متفاوت از روزهای قبل آغاز کنیم و همواره حضور خداوند و یاری او را در طول روزمان حس کنیم.

نیایش در شب نیز به کاهش ترس ها ، نگرانی ها و ناآرامی ها کمک می‌کند. تاریکی شب این فرصت را به ما می دهد که با تمرکز بیشتر و به دور از هیاهوی روزمره به خودمان به عنوان یک انسان بیندیشیم، محدودیت و ضعف های خود را بپذیریم و به خداوند توکل کنیم.

نیایش‌های گروهی احساس حمایت و پشتیبانی را در انسان پررنگ می‌کند و این احساس را ایجاد می‌کند که تنها نیستیم و بقیه هم مانند ما مشکلاتی دارند، چه بسا سخت تر. در این نیایش ها حس انسان دوستی در انسان تقویت می‌شود تا به جای این که صرفا برای موفقیت و بهبود اوضاع خود دعا کند برای بهبود اوضاع اطرافیان نیز دعا کند.

و این فرصت خوبی برای نیایش و نزدیک شدن به خداوند مهربان و بلند مرتبه است. فرصتی است برای جدا شدن از تمامی تفکرات و احساس‌های منفی و نفسانی و نزدیکی به منبع خیر و نیکی. پس از این فرصت بهره بگیریم تا آرامش را جایگزین استرس و تنش؛ و توکل را در جای شک و تردید بنشانیم و در نهایت نیایش را به عنوان بخشی از برنامه همیشگی خود قرار دهیم.

به قلم: محسن بهمنش روانشناس