در حالی که مرز بین روزنامه‌نگاری علمی و ارتباطات علمی می‌تواند مبهم به نظر برسد، کسانی که در این حوزه‌ها کار می‌کنند به یک تفاوت اساسی اشاره می‌کنند که ریشه در اولویت‌ها و جایگاه دارد.
ارتباط امروز در گزارشی آورده است، محققان ارتباطات علمی را به عنوان یک حوزه وسیع – “توسط هر کسی برای هر کسی، در هر رسانه‌ای” – توصیف می‌کند که روزنامه‌نگاری علمی به عنوان زیرمجموعه‌ای از آن عمل می‌کند. ” لی کانستبل”(۱) با تاکید براین اصل می‌گوید که “تمام روزنامه‌نگاری علمی نوعی از ارتباطات علمی است، اما همه ارتباطات علمی روزنامه‌نگاری نیست.”(۲)
با این حال، تمرکز، وفاداری و پایبندی به حرفه روزنامه نگاریست در توسعه این روند تعیین کننده است. زیرا روزنامه‌نگاری علمی با ترتیب اولویت‌هایش تعریف می‌شود. اولین وظیفه آن نسبت به حقیقت و دومین وظیفه آن نسبت به خواننده است. در مقابل، ارتباطات علمی غیرمستقل، ماموریت متفاوتی دارد: اولین وظیفه آن نسبت به مشتری است که هزینه تولید محتوا را پرداخت می‌کند و دومین وظیفه آن نسبت به حقیقت و سومین وظیفه آن نسبت به خواننده است.
در حالی که هر دو حوزه به شفافیت و مهارت نیاز دارند، روزنامه‌نگاری علمی به طور منحصر به فردی به بیطرفی تعهد دارد. زیرا نمی تواند با دید تجاری به یک حوزه علمی خدمت کند. زیرا یک روزنامه‌نگار باید منصفانه، بی‌طرفانه و به شیوه‌ای متعادل، واقعی و بی‌طرفانه گزارش دهد. وی فقط برای تجلیل از آخرین نوآوری‌ها آنجا نیست بلکه به عنوان یک ناظر مستقل حضور دارد تا به درک واقعیت و دریافت نظر متخصصین کمک کند.
این عملکرد حیاتی چیزی است که این حوزه ها را از هم جدا می‌کند. در حالی که ارتباط‌گران در توضیح علم برتری دارند، روزنامه‌نگاران وظیفه دارند آن را بررسی کنند.
برای روزنامه‌نگاران مستقلی که هم پروژه‌های گزارشگری و هم ارتباطات را بر عهده می‌گیرند، حفظ مرزهای اخلاقی روشن ضروری است. این امر مستلزم درک آگاهانه از نقشی است که در هر لحظه ایفا می‌کنید و همزمانی حوزه های آن را هوشمندانه مدیریت می کنید.
عدم رعایت این تمایز می‌تواند به اعتبار حرفه ای روزنامه نگار آسیب برساند. یکی از روزنامه نگاران علمی می پرسد: اگر از یک شرکت برای کمک به فروش محصولشان پول گرفته‌اید، آیا این امر به اعتبار شما در گزارش‌دهی در مورد آن شرکت یا محصولاتش در صورتی که به عنوان روزنامه‌نگار علمی نیز فعالیت می‌کنید، آسیب می‌رساند؟
حتی اگر یک روزنامه‌نگار احساس کند که می‌تواند بی‌طرف بماند، درک تضاد منافع می‌تواند به همان اندازه مخرب باشد. در اینصورت آیا مخاطبان باور می‌کنند که شما یک منبع ارتباط قابل اعتماد هستید؟
تفکیک این وظایف امری ضروریست
در عصر اطلاعات فراوان و اخبار جعلی نیاز به روزنامه‌نگاری معتبر و مستقل هرگز تا این حد زیاد نبوده است. به ویژه علم، به میدان نبردی برای سیاست و منافع شخصی تبدیل شده است.
در حالی که ارتباط‌دهندگان علمی نقش مهمی در درک عمومی دارند، روزنامه‌نگاران خط دفاعی منحصر به فردی در برابر تحریف ارائه می‌دهند، باید ارزیابی مستقلی از حقایق را در اختیار عموم قرار دهند و قدرت را پاسخگو نگهدارند. حضور روزنامه‌نگاران علمی در این حرفه مهم است. به ویژه در عصر توسعه علمی و ارتباطات.
- Lee Constable محقق ارتباطات و نویسنده در حوزه کتابهای کودکان
- Where science journalism and communication converge, and what it means for trust | International Journalists’ Network
انتهای پیام/
